Bajka o żyrafie co chrapała w szafie.

 „Mamo, opowiedz bajkę!”

Mam troje dzieci i codziennie wieczorem słyszę proszące głosiki  „mamo opowiedz bajkę!”

Tak - opowiedz, nie- przeczytaj czy ewentualnie wyrecytuj, tylko właśnie opowiedz. No i jakoś tak co wieczór próbuję opowiadać coraz to nowe bajki. 

Podziele się nimi i zobaczymy czy spodobają się też innym dziecom.

Bajka o żyrafie co chrapała w szafie.

 

Bayła sobie żyrafa, ktora mieszkała w szafie. Była bardzo wesoła, miała dużo przyjaciół wśród zwierząt ale miała też jeden bardzo duży problem - głośno chrapała.

Co noc, gdy wszyscy już zasnęli na dobre,  z szafy, w której spała rozlegało się bardzo glośne chrapanie;  wszystkie zwierzęta budziły się i nie mogły spać przez większą część nocy.

Trwało to dość długo, aż w końcu zwierzęta stwierdziły że dalej tak być nie może, wybrały swoich przedstawicieli – słonia, lwa i królika – i wysłały ich do żyrafy.

Żyrafa ucieszyła się z gości, ale zaraz słoń powiedział:

- droga żyrafo, bardzo, ale to bardzo głośno chrapiesz i my wszyscy nie możemy spać...

zaraz lew dodał:

- musisz z tym coś zrobić...

A królik im wtórował:

- i to jak najszybciej, bo inaczej nie będziesz mogła z nami mieszkać!

Żyrafa posmutniała i odeszła ze spuszczoną głową. Ona sama nie wiedziała, że chrapie aż tak głośno i że jest to problemem dla jej przyjaciół.

Minęło kilka dni, i zwierzęta zorientowały się, że nikt nie widział żyrafy od czasu rozmowy z nią. Nie słyszały też jej chrapania. Poszły sprawdzić,czy wszystko w porządku; ale szafa była pusta, ani śladu żyrafy.  Królikowi zrobiło się smutno, pomyślał, że  to przez niego żyrafa odeszła.

Czas mijał, a żyrafa nie wracała. Zwierzęta już straciły nadzieję, że ją jeszcze kiedyś zobaczą; gdy nagle pewnego dnia żyrafa wróciła. Pierwszy zobaczył ją królik; wybiegł jej na spotkanie i zaczął przepraszać za to co jej kiedyś powiedział. Zyrafa uśmiechnęła się i powiedziała:

- nic się nie stało, zrozumiałam, że to moje chrapanie musiało być dla was bardzo kłopotliwe, to ja was wszystkich przepraszam.

Zaraz wszystkie zwierzęta zaczęły sie przekrzykiwać w powitaniach dla żyrafy, przytulać ją i

całować.

W końcu głos zabrał lew:

- żyrafo, bardzo cieszymy się że wróciłaś, możesz sobie charpać ile chcesz ale już więcej od nas nie odchodź bo wszyscy tęskniliśmy za tobą.

Zyrafa odpowiedziała tylko:

- nie odejdę. I poszła spać do swojej szafy.  A tam... minęła cała noc... i cisza, żadnego chrapania.

Następnego dnia rano, zwierzęta były ciekawe co też się stała że żyrafa przestała chrapać, więc ona opowiedziała im swoją historę:

- Kiedy od was odeszłam, było mi bardzo smutno i nie wiedziałam co zrobyć. Poszłam więc do lekarza zapytać go czy można coć zaradzić na chrapanie? Lekarz zbadał mnie i powiedział, że mój nosek jest krzywy i dlatego tak chrapię. Zaproponował że mi wyprostuje nosek, ale muszę zostać na jakiś czas w szpitalu. Zgodziłam się i lekarz wyleczył mnie z chrapania więc wróciłam do was.  

 Wszyskie zwierzęta ucieszyły się bardzo i urządziły bal na cześć żyrafy.

Od tamtej pory żyły w zgodzie i przyjaźni a z szafy juz nigdy nie dobiegało żadne chrapanie.